As lareiras xa cheiran a castañas. Lendas e historias contadas á calor do lume nas frías noites do outono. Unha tradición que segue moi viva e que ten o seu punto álxido do 1 ao 11 de novembro, entre a Noite de Defuntos e San Martiño. Vés de magosto?
Castañas por defuntos
A tradición de asar castañas a Noite de todos os Santos vén de antigo. Dicíase que as castañas representaban as ánimas do purgatorio. Con cada castaña, unha alma liberábase e acompañaba a festa. Aínda que lendas hai moitas.
Magostos
Despois da vendima e a recollida das castañas, os nosos antepasados festexaban os magostos para honrar as colleitas. A tradición foi evolucionando cos anos, pero o lume como elemento purificador segue a ser o protagonista.
Hoxe fanse fogueiras nos soutos e montes, nas prazas e, como non, nas lareiras. Ásanse castañas, tamén chourizos, bébese viño e moitos terminan cunha queimada. Familias e amigos reúnense en torno ao lume, saltan as fogueiras, pintan a cara co carbón, contan lendas ou cantan cancións de sempre.
En Ourense o magosto ten un sabor especial con moito arraigamento. Declarada Festa de interese turístico de Galicia, chea por San Martiño os barrios, a Alameda e os montes próximos de cheiro a castañas asadas.
Levan tamén a fama Folgoso do Courel ou Riós, pero o certo é que a tradición dos magostos esténdese por todos os recunchos de Galicia.
É tempo de castañas! Cóntanos como o celebras ti.