Luis Piedrahita fai maxia co tempo, porque a verdade é que non para. Estrea o seu novo espectáculo “Es mi palabra contra la mía”, fixo rir este verán a gargalladas co seu “Stand-Up Comedy” e está a preparar un curso de maxia online. E, ademais, sacou un oco para charlar connosco. É un fenómeno!
Humorista, escritor, director de cine, ilusionista e presentador. Tamén te escoitamos na radio. En que hábitat te sentes máis no teu mollo?Como bo galego, son anfibio. Gústame o cine, gústame escribir, gústame a maxia e gústame facer radio. Teño a sorte de poder dedicarme a algunhas das miñas paixóns secretas. Son como unha pataca frita, estou a gusto case con calquera salsa.
Es imaxe de R, que representa para ti ser embaixador desta marca?Gústame ser embaixador dunha marca tan ligada á miña terra e á miña xente.
O teu xogo de mans é impecable, como foi a rodaxe?A rodaxe foi divertidísima. O equipo estaba entregado e traballou cunha profesionalidade absoluta. Iso fixo que todo fose moi rápido e que o tempo pasase voando. Gardo un grato recordo deses dous anos de gravación 😉.
Se non te dedicases ao espectáculo, que che gustaría facer?Médico. Teríame encantado. Teño moitas aptitudes, destrezas e pericia para iso, pero tamén teño un pequeno defecto que me incapacita completamente: se vexo unha pinga de sangue desmaio. Cando descubrín iso, vin que a miña carreira como paciente ía ser moito máis exitosa que a miña carreira como médico.
Que é o máis gracioso que che pasou nun escenario?Foron moitas anécdotas nestes 20 anos de escenario. Lembro desmaios, apagamentos e mesmo unha señora que deu a luz na sala. Polo xeral a xente morre de risa no meu espectáculo e esta era a primeira vez que alguén nacía de risa no medio dun show.
A anécdota máis recente foi este verán, en Almería. Eu actuaba nun estadio de fútbol, ao aire libre e sobre o céspede, para garantir as medidas de seguridade, e no medio da función, cando eu facía un monólogo acerca da choiva, de modo case proverbial, saltaron os aspersores e tivemos que saír todos correndo. No norte teriámolo tomado mellor, pero alí en Almería a choiva non é algo que se vexa todos os días.
Este verán non tiveches moitas vacacións. Protagonizaches o ciclo “Cómicamente”, do Xacobeo 21-22, xunto a Carlos Blanco ou Touriñán. Que ten o humor galego? Sénteste máis identificado co público galego?O humor, independentemente da súa denominación de orixe, sempre é a consecuencia dun discurso intelixente. Este verán tiven a sorte de coincidir con estes dous titáns da escena, Carlos e Touriñán. Dous tesouros galegos que traballan con tantísimo agarimo e amor os seus textos acerca da ‘terriña’, que eu quedaba embobado véndoos.
O humor faise desde a intelixencia, e estes dous artistas son mentes de dimensións galácticas. Pero, cando ademais da intelixencia, un pon tanto amor como o que poñen Carlos e Touri, entón o artista dispara dúas balas, unha que vai ao cerebro e outra que vai ao corazón. Estes artistas que disparan con dúas balas son os que de verdade te matan.
E falando do Xacobeo, tes plans para facer o Camiño de Santiago?Xa o fixen. Saín de Roncesvalles con ilusión impetuosa e cheguei a Santiago con tanta inercia que me pasei. Eu son moi miope e cando vin a catedral xa era tarde para frear. Ía con tanto impulso que case chego a Portugal. Así que teño saldo positivo de penitencia. É como cando cambias un agasallo por algo máis barato e danche un vale. Agora mesmo eu teño un vale para pecar un pouco. Paseime de penitente e agora teño dereito a algunha felonía sen importancia para compensar o meu descoido.
Botas de menos Galicia?Claro. Eu creo que a Galicia a bota de menos mesmo a xente que non estivo nunca. Hai moita xente de Milwaukee que de súpeto un día está triste, non sabe porque é e resulta que é porque está a botar de menos Galicia e non o sabe.
Durante estes meses tamén presentaches “Stand-Up Comedy”, un recompilatorio dos teus mellores monólogos, ao aire libre e de maneira segura. Como levas non poder ver o sorriso do público polas máscaras?Non ver o sorriso nos beizos do público ensinounos a atopala nos seus ollos. Atención diabéticos, non é aconsellable volver ler esa frase porque poden sufrir un pico de azucre. De todos os xeitos, é certo.
É máis difícil para os cómicos facer rir á xente coa que está a caer?Nunca é fácil. Con todo, estes días a xente necesítao máis que nunca. Iso fai que o humorista se cargue de enerxía e sinta sobre as súas costas unha responsabilidade especial. Cónstame que tanto eu como todos os meus compañeiros, estamos a facer todo o posible para poder estar á altura.
Atópaste de xira co espectáculo “Es mi palabra contra la mía”. Tiñas xa ganas de volver aos teatros, con posibilidade de máis aforo?Eu percorrín os teatros máis fermosos de España e Latinoamérica: edificios emblemáticos, templos da danza, da ópera e a interpretación. E cal é o teatro máis bonito do mundo? Ollo diabéticos: Un teatro cheo. Pronto chegará o cesamento das restricións de aforo, pronto volverán estar as plateas cheas e pronto volveremos ter en cada provincia o teatro máis fermoso do mundo.
Fálanos deste novo monólogo, que se presenta como: “Só o humor fai a vida soportable”. Fainos falta agora o humor máis que nunca?O humor sempre fai falta, é como o sistema de amortiguación dun coche, se non o tes, todas as pedras do camiño tórnanse unha molestia.
Precisamente fixeches máis “soportable” o confinamento das familias, publicando vídeos de trucos de maxia para facer cos nenos. Como se che ocorreu esta idea?Todo xurdiu dunha sensación tremenda de inutilidade persoal que me invadiu durante o confinamento. Os sanitarios estaban ao dar todo, o persoal de reparto e subministración deixándose a pel e eu na casa sen poder facer nada. Entón a miña moza tivo unha idea preciosa.
Ela pensou en todos os papás e mamás que estaban confinados nas súas casas con nenas e nenos pequenos. Pensou que a esas persoas viríalles ben un pouco de axuda para entreter ás súas pequenas ‘bestezuelas’. Entón xurdiu a idea de facer uns titoriais de maxia para eles en redes sociais. Fixen 25 vídeos nos que se explicaban 25 trucos sinxelos, que calquera podía facer utilizando materiais que todos temos na casa. Colgueinos no meu Facebook, no meu Instagram e no meu Twitter. Alí están aínda.
A resposta foi emocionantísima e chegaron centos de mensaxes de agradecemento de todas partes do mundo. Está claro, a mellor maneira de axudarse a un mesmo é axudar aos demais.
Parece que seguiches madurando a idea e proximamente sacarás cursos de maxia de iniciación á cartomaxia. Que nos podes adiantar?Así é. Levo máis dun ano preparándoo. Será un curso de maxia online para todos aqueles que queiran iniciarse na maxia con cartas. Trátase dun curso para empezar de cero e acabar facendo vinte trucos de cartas realmente bos. Algúns deles fíxenos en televisión ante estrelas internacionais. Non fai falta habilidade. Levo máis dun ano traballando nel e estará listo en decembro. Toda a información estará en www.luispiedrahita.com.
Estaremos moi atentos.
Moitas grazas, Luis Piedrahita, por esta charla.
E moita sorte!!